1. sartre hakkında şöyle diyor: “insanın kendisiyle kibirlenmesi için zeki, güzel ya da güçlü olduğunu sanması gerekmez. insan hem aptal olduğuna inanıp hem de kendisiyle kibirlenebilir. kibir kendi kendini besleyen bir eğilimdir. fakat kayda değer bir zihinsel inançla desteklenmeyen kibir, alınganlık, çekingenlik, kötülük verir.”
  2. fakirin acısını, zenginin can sıkıntısını hafifleten duygulardan biri.

    schopenhauer'e göre acı veya can sıkıntısı insanın en onemli problemi, mutluluğunun önündeki önemli bir engel. bunun çözüm yolu ise zihinsel doygunluk, hayatı duyumsama yeteneği.

    dolayısıyla acı veya can sıkıntısı zihinsel yetersizlikten kaynaklanır ve kişiyi sosyalleşmeye iter. yalnız kaldığı anlarda sıkıntı ve acı ile yüzleşme yaşayan birey topluluk içinde benzer bir yüzleşme olmasın diye kibir kalkanını devreye sokar.

    iş bu nedenle piyasada kasım kasım kasılan bilim insanı bulmak güç iken, mankenlikte kasılmak birincil özellik olur.

    başka halkların da kullandığı ilgili atasözümüz: boş başak dik durur.
    abi
  3. il] ben [/il] diyorsun ve bu sözcükle gurur duyuyorsun. ancak ister inan , ister inanma bundan daha yüce olan şey, bedenin ve onun büyük zekasıdır. bedenin [il] ben [/il] demez, [il] ben [/il] olarak işler...

    fwn