çok ciddi bir hayal kırıklığı oldu. paul auster 4 5 yıl öncesinden itibaren okumam gerek diye tanımladığım bir yazardı. keşke bu kitapla başlamasaydım. gerçi toparlayacağına düşünüyorum ama bu öykü kitabıyla bende bıraktığı izlenim amerika' nın paulo coelho' su olduğu yönünde. new york üçlemesi ya da yanılsamalar kitabı ile değişeceğine inancım tam olsa da başlangıcı en iyi anlatan kelime felaket sanırım.

tesadüfler, tesadüfler, tesadüfler... başka bir şey yok, hiçbir şey yok. aldous huxley ile ilgili bir hikaye var, o ve yazarın kendi hayatıyla ilgili verdiği bilgiler hariç hiçbir anlam ifade etmedi bana kitap. oray eğin, edebiyat üzerine yapılan bir televizyon programına amerika' dan telefonla katılıp ''aslında auster bizim ülkemizde burada olduğundan daha popüler'' demişti. yine de tek bir öykü kitabından yola çıkarak bu cümleyi yorumlama cüreti göstermeyeceğim şu an.

kitabı o kadar sevmedim ki biter bitmez götürüp bir sahafa, 1 ay içinde okuyup geri getireceğim bir kitap karşılığında bıraktım.