kişinin yaptığı espriyi açıklamak zorunda kalması



  1. t
  2. annem ve babamın yaptığı espriler. o kadar kötüler ki bazen cidden anlamıyorum. espri yapıp kendi kendilerine bazen de birbirlerinin esprilerine gülüyorlar falan. x jenerasyon - y jenerasyon olayı sanırım. gelincik, damatçık nedir allasen
    izumi
  3. esprisine gülünmeyen adam gibi hissediyorum o an.
  4. karşımdaki mi salak yoksa ben mi diye düşündürür.
  5. çokça başıma gelen durum...

    filmlerden, dizilerden replik söyler, bunları o duruma uyarlarım... mesela (bakın şu an yapıyorum) "yasemin ekmek kızartmış!" repliğini iyi bir şey yapmasını beklemediğiniz kişinin o iyi şeyi yapması durumda söylüyorum... ya da "papa doc, what you gonna do?" da bir espridir...
    bu durumda, yalvaç ural bilmeceleri gibi kesinlikle komik olmayan şeylere dönüşen esprilerime üzülüyorum...
  6. bazen başıma gelerek beni derin düşüncelere sevk eden durum. en son ne işim var lan burda, bunların arasında diye düşünmüştüm.
  7. ilk anda patlattın mı patlattın espriyi. anlamadıkları zaman açıklamaya çalıştıktan sonraki o espri hevesi de söner. sonra öyle kalırsın ortada mal gibi.
    he bir de tam espri yapamacakken çevrendekilerin o espri hakkındaki konuyu bilmedikleri aklına geldiği zaman bir vazgeçiş vardır. içinde uktedir o. bir türlü güzelim espriyi yapamamışsındır. ve espri sönüp gider...
  8. açıklama bittikten sonra grupça gülme tedavisi uygulanırsa süreç acısız atlatılabilir.
  9. belit