1. hayatım boyunca hiç inanamadım kendilerine, içlerinden bir kaçı okumuş olsam bile. hmm ya sonra? diye kafamda soru işaretleri belirmesine sebep oldular aksine. dün bir ara zweig' in hayatın mucizeleri adlı kitabını okurken orada geçen bir söz beni çok etkiledi. ne olduğundan bahsetmeyeceğim ama şunu söyledim kendime; " senin yıllar yıllar sonra keşfettiğini, adam tek cümle ile özetlemiş."

    bazen de kitap okumanın hazzını neden geç keşfettiğim konusunda kendime çokça kızarım. o anlar biriydi benim için yine.

    kişisel gelişim kitaplarından ziyade biyografiler tanıyıp okumayı daha gerçekçi buluyorum. içlerinde pek çok ders barındıran yaşamlar var.
  2. kişisel gelişim kitabından kasıt bilgi vermeden sizi oyalayan/pohpohlayan kitaplarsa gerçekten boş olabilirler.

    ama tüm kişisel gelişim kitaplarına bok atmak ışid militanlarına bakıp dünyadaki tüm insanlar teröristtir demekle eşdeğerdir.

    bu türü sevmeyenler bu türün bazı kitaplarına şans vermeliler. zira hiç azımsanmayacak derecede çok bilgi edindim bu kitaplardan.

    zaten içi boş olanlar genelde isimlerinden kendini belli ediyor onları da okumayın bi zahmet.
  3. selüloz israfıdır.
  4. etkisini 15 gün gösteren kitaplardır. akabinde başa sarılır.
  5. bu türdeki kitaplara zırva demek; elif şafak okuyup, romanlar bok gibidir hiçbişeye benzemiyor demekten farksızdır.

    okursun okumazsın başka. ama zırva ne demek?
  6. kendini "huzurlu" olarak betimleyebilen bir insanin okumasinin yersiz oldugunu dusundugum kitaplardir. konu ile ilgili fazlaca dalga ve husrani george carlin sikayet etmeyi abartarak soyle komik bir dille anlatmis.

    isin sakasini bir yana koyarsak, kendinde psikolojik sikintilari olduguna inanan kisilere en azindan motivasyon olabilecek "kisisel gelisim" adi altinda kitaplar mevcuttur.

    bazi insanlar yalniz kalabilir; ya da yalnizligi birtakim seylerin ustune koyup da secebilir. bu insanlarin bazi zor durumlarda sarildiklari, kendini "eyleyecekleri," belki namaz, belki yoga; muhtelif motivasyonlara ihtiyaclari olabilir. kimisi de bunu bu tip kitaplarda bulur.

    youreads'teki iq'lari 160+ koca adam olmus yazarlarimizin, insanlari asagilamadan genelleme yapmalari, sert fikirlerini yaslarina yakisir bir dille anlatmalari dilegiyle.
  7. pek çok vakada olduğu gibi isimlendirilmesi ile gerçekliği arasında derin tezatlar içeren bir kategori. kişisel gelişim kitabı olarak adlandırılmayan pek çok kitap esasen kişisel gelişim kitaplarıdır.

    sorarım size, bir dostoyevski romanı mı gerçek bir kişisel gelişim kitabıdır yoksa "başarılı bir hayat koçu"nun yazdığı "hayır deme sanatı" mı?