1. genel tanım: hangi sayfada kalındığını hatırlamak için gerçekleştirilen eylem.

    kişisel tanım: kalbime hiç ok saplanmadı ama saplansa herhalde bu durumun bana verdiği acıyla eşit olur dediğim eylem.
  2. kızarım. hatta kitap bana aitse kesin söverim kıvırana. hem yüzüne karşı hem de arkasından söverim.bi daha da kitap falan vermem.pis ya.

    (bkz: yapmayın böyle şeyler)
  3. yeni basılan birçok kitabın kapağına iliştirilmiş kendi ayracı varken veya çok güzel tasarım kitap ayraçları alınabilecekken yapılması gereksiz olan ve kitabı yıpratan eylem.
  4. sayfa kıvırmayı sevmem, arasına bir şey koyamayacaksam sayfayı aklımda tutarım
  5. çok saygısızca bir hareket. yapmayın etmeyin arkadaşlar. sayfaları kıvırmayın zarar vermeyin. illa ayraç almanıza gerek yok bir kağıt parçası bulup koysanız da olur. böyle yapan insanlara kitap emanet edilmez.
  6. bende hiç sevmem bütün kitaplarım yeni alınmış gibidir. çiçek gibi bakarım onlara üstlerini dantelle örterim. :)
  7. kıvıranlardandık biz de. şimdi sağolsun ibooks o işi görüyor.
  8. kitabın içeriğine, okuduğunuz öyküye, şiire, romana zeval getirmez arkadaşlar; kitap, bir sayfası kıvrıldığı için üzülüp boynunu falan bükmez. sevin kitabı, okumayı sevin de metalaştırmayın artık şu kitap mefhumunu, çok rica ediyorum. raftaki bir dvd diskine aşkla bakan, arada rafından alıp öpüp koklayan tuhaf insanlar gibi göründüğünüzün farkında değil misiniz dışarıdan bakınca? kitabın fiziksel varlığına değil, okuduğunuz şeyin içeriğine, kitabın özüne bağlılık duyun. kitaplar, sayfalar birer araçtan fazlası değildir, onlara fiziksel anlamlar yükleyip dolaylı olarak kötü edebiyatı yüceltmiş oluyorsunuz. kitabı kültleştirerek, metalaştırarak "bütün kitaplar iyidir" şartlanmasına kapılıp gidiyorsunuz. ben burada karalanan alelade şeyleri kitaplaştırsam, yarın bunun sayfalarını katlamak da bir kabahat mi olacak şimdi, ne alakası var? yapmayın, edebiyatı ucuzlaştırmayın.
  9. eskiden acayip yaptığım eylemdir. başlığa büyük bir zevkle tıkladım sanırım herkes bunu yapıyordur diye girip yorumları okuyunca aynı büyüklükte bir hayal kırıklığı yaşadım doğrusu. o zaman bu kütüphanelerdeki kıvrılmış sayfaların izlerini kim yaptı arkadaşım !
    mert
  10. ben kitabın sayfalarını kıvırmayı, cümlelerin altını çizmeyi vs severim. tertemiz bir kitabın okunmuş olduğunu bu şekilde görmek, saçma bir şekilde hoşuma gidiyor.