juan rulfo aynı zamanda bir fotoğrafçı olduğundan olsa gerek, güçlü betimlemeleriyle anlattığı her şeyi hafızalarda görülür kılmayı başarıyor. öykülerin konularına ülkemiz çok yabancı değil. köy yaşantısına bakışı bizdeki toplumsal gerçekçilerle çok benzer. kuzey geçidi öyküsünde şöyle diyor: "insanlar çiftliklerden köylere iniyorlardı; köylerdeki insanlar şehirlere gidiyordu. insanlar şehirlerde kayboluyor, kalabalığın içinde eriyip gidiyorlardı." luvina öyküsünde ise şöyle: "o hükümet denen beyefendi onları sadece evlatlarından biri suç işlediğinde hatırlar." aynı türkiye değil mi?