başlığı açarken oldukça kıvrandım. daha doğru bir ifadesi varsa düzeltelim lütfen.

kendi adıma konuşuyorum, bende konsantrasyon bırakmayan insanlardır. yahu ben o anda burna kitleniyorum ve o hareketi takip etmekten konuşmaya odaklanamıyorum. insanın suratına dik dik bakmış gibi oluyorumdur herhalde. insanların elinden gelen bir şey yoktur ama antipatik buluyorum maalesef.