kötülüğün sıradanlığı, sıradan bir insanın normal şartlarda yapmayacağı ve etik olarak kötü bulacağı bir eylemi, baskıyla ya da devletin empoze etmesiyle yapmasıdır. burada insanlar, genelden çok kendilerini düşünürler. devlet yahudileri kesmenizi söylüyorsa ve bunu da size geleceğinizi kurtarma yolu olarak sunuyorsa, yahudileri kesersiniz. elbette devlete herkes tamamen itaat etmiyor. yahudileri kesenler arasında hem devlete itaat edip kötülüğü sıradanlaştıranlar var hem de yahudilerden aynı devletin yaptığı gibi nefret edenler var.

diyelim ki bir devlet adam kayırıcılık yaparak bürokrasi mevkilerinin tamamını doldursun. bu eylemi de insanlara en iyi kariyer olarak sunsun. bir süre sonra bu bir paradigmaya dönüşecektir. kötülüğü sıradanlaştıran insanlar aslında bir paradigmaya uymaktadır. hem devlet desteği, hem de görevlerine adam kayırmayla gelen yeni bürokratların diğer insanların yakınları olması sayesinde insanlar adam kayırıcılığın iyi bir şey olduğunu düşünmeye başlayacak ve bir süre sonra bunu mikro düzeyde kendi şirketlerinde, apartman yöneticiklerinde ya da en küçük pozisyonda bile uygulayacaklardır. çünkü adam kayırmadan başka "sıradan" bir şey daha yoktur, "herkes" adam kayırıyordur.