kuşsuzluk

kuşlara yer kalmadı artık
geçen yaz bıraktığı köyü bulamıyor leylekler
asit yağmurları örttü üzerlerini
kırlangıçlara ne çatı altları kaldı yuva yapacak
ne ıslatıp biçimlendirecekleri toprak
şıra içemezler artık
asma kütükleri kahverengi birer haç
petrol denizlerinde renkleri değişti martıların
yalıçapkınları bilirler mi
avları metal ölüsü bir balık.

kuşlar için evler yapardık oysa
penceremizde, saçağımızda, bahçemizde
sesleri alıştığımız bir şeydi
ne oldu da uzaklaştık kuşlardan
kuşsuz dünya, biraz da insansızlık değil mi?