-
hakkini vereyim, epey kullanisli olmasina ragmen uzak durmaya calistigim yabanci sozcuk. hayatin diger alanindaki yabanci kelimeler beni cok fazla rahatsiz etmiyor, yani ediyor da, anliyorum en azindan, ama boyle, akrabalik tanimlari gibi bir dilin en temel kavramlarin odunc alinmasi o dil icin utanc verici bir durum bence.
amcaoglu (emmoglu), teyzeoglu (dezzoglu :)), halakizi vs soylemesi kuzene gore daha mesakkatli olsa da en azindan tanimlayici sozcukler. arastirmadim ama vardir bunun bir turkcesi bi yerlerde... bilen varsa haber versin, ogrenelim. -
şimdi bu iş biraz karışık. baştan başlayayım.
sondan eklemeli dil olduğundan bu bağın emmoğlu gibi kelimelerle karşılanmış olması doğal, dilin bu yapısı aynı zamanda uzun kelimelere de sıkça rastlanmasını beraberinde getiriyor.
söylemesi meşakkatli ve "modası geçmiş" olmakla birlikte bu amca kızı, dayı oğlu gibi kullanımların bir yönü ile de uzun bir anlatım nedeniyle akrabalık bağını dışsallayarak ( ya da uzaklaştırarak diyelim ) bu derece akrabalık ilişkisi olanlar arasında sıkça görülen akraba evliliklerini de "normal" algılatma yarattığı zaman zaman dillendirilen bir durum. hatta bu savı bir adım öteye taşıyanlar şunu söylüyor, amcaoğlu ile evlendiğinde emmoğlum demeyeceğin için daha net, tek kelimelik bir ifadeye gerek de duyulmamış. ben bu savı pek ayakları yere sağlam basar bulamıyorum. yerine koyulan kelimenin (kuzen) başlı başına aslında pek de bir anlam ifade edememesine ne diyeceğiz? kuzen kelimesi akrabalık bağını daha görünür kılmıyor ki dilimizde. ya da mesela kuzen biyolojide ortak ataları olan uzak akrabalıklar için kullanılıyormuş, buna ne buyurursunuz; yine yaklaştırmadı.
bir de erkekler için kuzen denilirken kadınlar için kuzin denilirmiş ki bu da herhalde olsa olsa buldumcuk kullanımı olabilir, itibar etmemek gerek.