-
- izledim
- izlemek istiyorum
-
youreads puanı (8.00)
paulina, parlak avukatlık kariyerini terk ederek, arjantin’in ücra bir bölgesinde öğretmenlik yapmaya karar verir. erkek arkadaşını ve nüfuzlu bir yargıç olan babasının ona olan güvenini sarsarak bu çetin ortamda kendini öğretmenliğe, politik uğraşlarına verir. gelir gelmez, aralarından bazıları kendi öğrencileri olan bir grup gencin tecavüzüne uğrar. geçirdiği sarsıntıya rağmen görüşleri uğruna ayakta kalmaya çalışır. bir şiddet eylemiyle bağlantılı farklı karakterleri, kurbanları ve suçluları mercek altına alan bu toplumsal gerilim, şiddetin tetiklediği farklı adalet anlayışlarını irdeliyor.
-
21. gezici festival 2015 kapsamında izlediğim filmlerden biriydi la patota (ispanyolca sokak çetesi anlamına gelen bir sözcük). santiago mitre'nin son filmi. başrolde dolores fonzi mimikleriyle ve jestleriyle son derece sade ve gerçekçi bir oyunculuk sergilemiş.
hemfikir olmadığımız kararlara nasıl saygı gösterebiliriz? paulina’nın bizi başbaşa bıraktığı zorlu sorulardan bir tanesi bu. ‘ben de öyle yapardım’ dediğimiz kararlara saygı göstermek kolaydır, yanlış olduğunu düşündüklerimizi anlamaya çalışmaksa neredeyse imkânsız. peki paulina neden bu kararı veriyor? neyin peşinde? neyi kanıtlamak istiyor? filmin her aşamasında kendimize sık sık bu soruları sordum ve hâlâ da üzerine düşünmeye devam ediyorum. paulina’nın kararını yorumlamak ve bir yanıt aramak, kurumların bizi koruyamadığı parçalanmış, sorularımıza cevap veremeyen bir dünyada, şiddetin bariz bir nedenle ya da nedensiz patlak vermesini anlamaya çalışmak kadar zor.
!---- spoiler ----!
bu ülkede adalet mekanizması söz konusu yoksullar olduğunda gerçekleri değil suçluyu bulmakla ilgilenir yalnızca
!---- spoiler ----!