gitarın hüngür hüngür ağladığı şarkıdır kanımca.

o nasıl bir duygu yoğunluğudur, aga ne attınız içinize ne düşündünüz bu kadar, tamam sözlere bakıyorum ama ne desem bilemiyorum, tamam sözler güzel eyvallah da, yani ne bileyim şarkı öyle bir şarkı ki insan bu şarkının intihar eden sevgiliye, ölen evlada veya ne bilim dünyanın bu boktan haline yazıldığını düşünür ama isim lawrence sözler ise onun veya temsil edilen şeyin durumuna yazılmış ve onu yücelttiğini düşündürüyor ama yani ne bilim sözlere bağlayamıyorum bu arka plandaki muhteşem ötesi müziği,sanatı.

ama for today, stationary traveller ve ice ile sanırım, camel'ın gitarla içini döktüğü en iyi şarkılarından birisidir.

ve bu saydığım şarkılar yolculuk şarkısıdır, düşünceli adam şarkısıdır, yani bunu dinliyorsanız, hisleniyorsanız vardır içinizde sahip olduğunuz bir şeyler, olmak zorundadır bence, yani gelecek ile ilgili belirsizlik, uyumanızı engelleyen bir durum ne bileyim ya bir şey olmak zorunda bu şarkıyı dinliyorsanız.

bu müzik size içini döküyor siz de ona, dert ortağı gibi, beraber ağlıyorsunuz sanki.

zaten camel bence dert ortağı bir grup yaptıkları şarkılara bakılırsa, tam da bir süreliğine ayrıldığım sıralarda long goodbyes dinlemek, kendini kaptırmak ne bileyim, bilmiyorum çok mu yücelttim ama hakediyor be adamlar.

bu arada camel'ı ya sağlam bir kulaklıktan dinleyin ya da sağlam bir ses sisteminiz olsun.