az önce bitirdiğim kitap.okuması çok keyifli ve hızlıca akıp gidiyor.
çok farklı dönemleri, kültürleri, coğrafyaları temsil eden karakterlerin; belki de karşılaşmaları için seçilebilecek en güzel mekan olan istanbul'da yollarının kesişmesiyle oluşmuş bir roman. leylaya biraz ayrıcalık tanınsa da en az onun kadar etkili ve derinlemesine iki karakter daha var: roxy(rukiye) ile ali yekta bey.

tutucu bir ailesi olmasına rağmen onlara karşı gelip hip-hop sanatçısı olabilecek kadar isyankar,dik başlı, inatçı bir kız roxy. her karakter bir dönemse bence roxy hem yaş olarak hem de tarz olarak son 20-30 yıllık bir süreci temsil ediyor. uçlarda yaşayan,sokakta görseniz değişik bir tip diye bakabileceğiniz birisi. güven problemi var. pek sevemedim ben roxy'yi. zaten kaosun içinde yaşarken romanda da böyle bir karakter görmek istemedim belki.

ali yekta bey; birkaç nesildir önemli ailelere uşaklık yapan ve bu işi önemseyerek, adabına göre devam ettiren bir sülaleden gelmektedir. ancak kendi oğlunu bu iş için yetiştirmez. onu en iyi okullara gönderip oğlu üzerinden kendi hayali olan "bey" olma arzusunu gerçekleştirmeye çalışır. varını yoğunu oğluna adar başka çocukları da olmasına rağmen. oğlu ömer için de babası her şeydir ta ki neclayla tanışana kadar. aslında burada ömer'in babasından ayrılışı kesinleşir. yine sever yine sayar babasını ama necla başkadır. onunla evlenerek bu ayrılışını perçinler ömer. ali yekta bey ise necla olsa da ömerin kendisinden daha fazla sevebileceği birisi olduğuna inanmaz, inanmak istemez ancak romanın ilerleyen bölümlerinde acı bir şekilde bunun böyle olmadığını öğrenir ve olayların gidişini tamamen değiştiren bir eylem gerçekleştirir.ali yekta bey bana dönem olarak cumhuriyetin ilk dönemlerini anımsattı.bunda babasının çalıştığı konakta atatürk'ün ağırlanması,yapılan yeniliklere gösterdiği uyum, adap bilmesi, devamının iyi yetişmesi için durmadan çalışması gibi nedenler etkili oldu.tabii bu dönemler göreceli olabilir fakat ben ali yekta beyi oraya yakıştırdım.

bir de konstantin paleolog isimli bir karakter var. ben bu karakterin biraz daha uzun anlatılmasını isterdim romanda. benim açımdan bizansı yansıtan bu kişi biraz dışlanmış gibi geldi.

roman hakkındaki tek kötü eleştirim kısa olması. başta söylediğim gibi akıcı olan dili sayesinde 500-600 sayfa da olsa insan sıkılmadan okuyabilir. roman değerlendirirken kullanılan tek kriter sıkılmadan okunması değil tabii ki ama ne bileyim işte bitsin istemedim bu kadar keyifle okurken.