malone ölüyor - samuel beckett

malone ölüyor, mekân ile zamanın akışı varlığını sürdürürken konu ve eylem büyük oranda ortadan kalkmıştır. romandaki temel hareket unsuru, bir iç monolog şeklini almıştı. son olarak adlandırılamayan'da tüm zaman ve mekân duygusu yok edilmişti. romanın ana teması bir "ses"in, var olmayı sürdürmek için sürekli konuşmak zorunda olması ile en az bunun kadar kuvvetli bir dürtü olan sessizliği arayışı arasındaki çatışmaydı. bunda beckett'ın, savaşın dünyayı ne hâle getirdiğine ilişkin deneyimlerinin izlerini bulmak mümkündür. bu romanlar da örnek gösterilerek, beckett'ın eserlerinin genelde kötümser olduğu kabul edilir. buna rağmen adlandırılamayan'ın sonunda yaşam kazanmış gibidir. romanın son cümlesi bunu ima eder: devam edemem, devam edeceğim