-
her yıl baharın gelişini baba marta'nın (aka. mart nine) gelişine bağlayan pagan bulgar adeti.
genelde kırmızı beyaz bir yün parçası sol bileğe, kapılara, ağaçlara takılarak dilek dilenir. denilir ki martın 21'ine kadar leylek (bazı adetlere göre kırlangıç) görülürse dilek kabul olur, bilekteki ip çözülür akan bir suya atılır (bazı adetlere göre yakılır ya da gül ağacının dibine gömülür).
bir nevi hıdırellez, ama daha sakin, daha yumuşak olanı. -
geçen sene yol ortasında durup arkadaşımla kuşun ne kuşu olduğunu on dakika tartışmamıza sebep olan ve çok tatlı bulduğum bi adet. geçen sene arkadaşım almıştı öyle bağlamıştım bu sene de ben yılbaşında hediye paketlerine tesadüfen kırmızı beyaz yünümsü bi ip almıştım bari onu bağlayayım dilek dileyip. -
en sevdiğim adetlerimizden biri sanırım. her yıl bulgaristan'da bu zamanlar panayırlar kurulur her yer kırmızı beyaza boyanır baharın gelişi kutlanırmış, babannem anlatırdı. hatta kırmızı beyaz iplerden adamcıklar yapılır kapılara, çantalara falan asılırmış, bilekliğe de marteniçka deniyor işte. genellikle bilekliği kadınlar ve çocuklar takıyor. hiç görmediğim diğer memleketimin hikayelerini dinlemek çok güzel gelirdi.
chestita baba marta sevgili youserlar :) -
oda arkadaşım sayesinde tanıştığım gelenek. kim bilir ne oldu o bileklik astığım gül ağacında,dileğimde kabul olmadı zaten. -
benim de erkek arkadaşımdan öğrendiğim gelenek
ağaçlara, evcil hayvanlara ya da kollara bir şeyler bağlanıyormuş -bir şeylerden kastım ip ve ipten bebekler-, koruduğuna inanılıyormuş
inanıyor muyuz, hayır
sevimli bir gelenek mi, evet -
inatla sürdürdüğüm ve bağlı olduğum tek gelenek. çoğunlukla leylek görünce bilekten çıkarılır bu arkadaş. fakat bizimkiler (bkz: yugoslav göçmeni) senenin ilk kirazını yeyince çıkarır hatta çıkarılmaz, kesilir. tabii artık her meyveyi her mevsimde yediğimizden pek geçerliliği kaldı mı bilemiyorum.
senenin bu zamanında yine takasım geldi dilek tutmak mı istiyorum nedir. neyse mart zamanı gelin de öreyim hepinize.