-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (8.00)
pierre boulle, avrupa'dan çıkıp yazdığı bilimkurgu romanıyla vahşi batılı meslektaşlarıyla baş edebilen ilk, belki de son frankofon. maymunlar cehennemi ve diğer sinema uyarlamalarına da ilham kaynağı olan maymunlar gezegeni ise, insanlığın en derin korkularından birinin eşsiz anlatısı.
çok da uzak olmayan bir gelecekte üç uzay gezgini; verimli ormanları, yaşanabilir iklimi ve temiz havasıyla dünya'ya fazlasıyla benzeyen bir gezegene iniş yapar. bu gezegen her yönüyle kusursuz gözükse de aslında hiçbir şey göründüğü gibi değildir.
gerçek, çok geçmeden açığa çıkar: bu gezegende insanlar vahşiyken, uygar maymunlar onların efendileridir. henüz maceranın başında yol arkadaşlarından kopup tek başına mücadele etmek zorunda kalan ulysse mérou, bu cennet görünümlü cehennemden kurtulmanın yollarını tek başına bulmak zorundadır.
ulysse, insanlığın kurtarıcısı olmayı başarabilecek mi? yoksa bu lanetli geleceğin son tanığı mı olacak?
maymunlar gezegeni, insanlar gezegeninden daha insani bir satir.
-
ithaki bilimkurgu klasiklerinin üçüncü kitabı. benim bilimkurguya yöneldiğim zamanlarda hayran kalarak okuduğum bir kitaptı. yazarın zekasına hayran oluyorsunuz.
uzayda tatil yapan iki kişinin rastladığı günlük benzeri bir metni okumaları ile başlıyor kitap. maymunlar gezegenine yolculuk eden birinin düşüncelerini içeriyor bu metin. rastladıkları gezegende maymunlar ile insanlar tam anlamıyla yer değiştirmiştir. bu değişimin insan psikolojisi üzerindeki etkisi çok güzel bir şekilde işlenmiş.
kitabın en vurucu yeri ise sonu. okuduktan sonra günlerce etkisinden çıkamamıştım. -
insanı dehşete düşüren kitaptır. gerçekten de kitapta geçen ve insan üzerine uygulanan deneyleri içeren kısımları büyük ihtimalle hiçbir okuyucu hayretlere düşmeden okumamıştır. bunun yanında sıradan bir aksiyon macera kitabı da değildir maymunlar cehennemi. kitap boyunca yazarın özellikle psikoloji okumaları göze çarpar. bunlar arasında davranışçı psikoloji( özellikle şartlı refleks ve pavlovun deneyleri) ve kitabın son kısmında uykudayken sayıklayan ve farklı tonlarda yaklaşık 10.000 yıl önceki konuşmaları seslendiren kadın sahnesi vardır. ve bu son sahne de feci şekilde carl gustav jung un kollektif bilinçdışı fikrine atıflarla doludur. ve elbette sonu. kitabın son kısmı iki defa çarpar insanı. çok çok tavsiye edilir.