-
muhteşem bir ece ayhan şiiri.
meçhul öğrenci anıtı
buraya bakın, burada, bu kara mermerin altında
bir teneffüs daha yaşasaydı,
tabiattan tahtaya kalkacak bir çocuk gömülüdür
devlet dersinde öldürülmüştür.
devletin ve tabiatın ortak ve yanlış sorusu şuydu:
- maveraünnehir nereye dökülür?
en arka sırada bir parmağın tek ve doğru karşılığı:
- solgun bir halk çocukları ayaklanmasının kalbine!dir.
bu ölümü de bastırmak için boynuna mekik oyalı mor
bir yazma bağlayan eski eskici babası yazmıştır:
yani ki onu oyuncakları olduğuna inandırmıştım
o günden böyle asker kaputu giyip gizli bir geyik
yavrusunu emziren gece çamaşırcısı anası yazmıştır:
ah ki oğlumun emeğini eline verdiler
arkadaşları zakkumlarla örmüşlerdir şu şiiri:
aldırma 128! intiharın parasız yatılı küçük zabit okullarında
her çocuğun kalbinde kendinden büyük bir çocuk vardır
bütün sınıf sana çocuk bayramlarında zarfsız kuşlar gönderecek.
ece ayhan -
(bkz: yani ki onu oyuncakları olduğuna inandırmıştım)
bilmeyenler için maveraünnehir aslında bir bölgenin adıdır, iki nehir arası demektir. ne akmaya başladığı ne döküldüğü bir yer vardır.
hepimiz öğrenciliğimizde karşımıza gelen saçmaklıklar yüzünden en az bir kez 128 olmuşuzdur ve kimimiz bu 128'liği solgun bir halk çocukları ayaklanmasının kalbine kimimiz de doğrudan kendi kalbimize saplamışızdır.
üzülme 128, o ayaklanmanın çocukları büyüyüp şimdi öğretmen oldu. biz artık merak etmiyoruz, maveraünnehirin nereye döküldüğünü.