-
bir kültür, mikro bir yaşam simülasyonudur.
hayatın her halini barındırır. kutlama yapanlarla aşk acısı çekenleri, babasını ölüm yıl dönümünde bir küçükle ananla, oğlunu ilk defa meyhaneye getirmiş babayı buluşturur. yoktur başka bir yer ki bu kadar duyguyu barındırabilsin, barındırmakla kalmayıp harmanlayabilsin.
çok özeldir meyhane kültürü kıymetini bilelim. şu dünyada sevdiğinle karşılıklı veya hep beraber dostlarınla rakı içip sohbet etmenin hissettirdikleri hissettirebilen çok fazla şey yok.
link -
aradığını bulduğun ya da bulamadığını aradığın mekandır.
girersin her zaman gittiğin meyhaneden içeri, zaten duymaya başladıkça her adımında anasonun kokusunu daha fazla, hızlanmıştır adımların.
sağına bakarsın tanıdık bir sima yüzünde hüzün, soluna bakarsın tanıdık bir sima yüzünde tebessüm, neyse dersin hep önümüze bakalım, geçelim her zamanki gibi dünyanın tüm zevk-ü sefasından ve hatta tüm curcunasından uzak, köşede en dipteki masaya.
söylersin 35 liği, seçmene gerek yoktur camekandan mezeyi, bilir çünkü şef garson yıllardır gelen müşteriden öte dostunun ne isteyeceğini. dizilir önüne mezeler ve biraz kuruyemiş, kapağını açarken şişenin mırıldanırsın yine: "ne yapalım kısmet değil imiş".
doldurursun rakını yarısına kadar kadehin, diğer yarısına suyu, biraz ümidi, çokça ruhuna işlemiş kasveti.
dakikalar saatleri kovalar, bitmek bilmez tüplü televizyondaki trt müziğin sesi, sanki sözleşmişler gibi bir müzeyyen abla çıkar bi zeki abi.
olanlara, olmayanlara, gidenlere, kalanlara, gittiğine, sevdiğin kadına, gurbetin hissizliğine..neyi kimin şerefine niye içersin bilmezsin bir süre sonra..içersin de içersin.
yalpalarken sokaklarda dönüşünde meyhanenin, gelir aklına yüce ihsan, dersin: "ey sevdiğim bu şehirde bi sen olsaydın ya bi de ben...ekmek şarap sen ve ben." -
meyhanede mezeyi güzel yapan yer önemlidir, lakin ki rakı heryerde aynı rakdır, ne istersen onu içersin.
ayrıca dayak yemeyeceğiniz bir yeri seçmelisiniz.
(bkz: turgut vidinli) -
(bkz: mey)
(bkz: hane)
alkollü içki hanesi. -
yurtdisinda an itibariyle deli gibi ozlenilmekte olan. -
istanbul için agora (balat) ve sıdıka'yı (beşiktaş) tavsiye edebileceğim mekanlardır. klasik meyhanelerdeki birbirinin aynı mezeleri önünüze dayamıyorlar. ikisinin de menüleri kendilerine özgü ve şimdiye kadar hiç kötü yemeklerine denk gelmedim. belki birazcık pahalı gibi görünebilir ama özellikle turistik bölgelerde dandik malzemeleri size fahiş fiyatlara kakalamaya çalışan meyhanelerle kıyaslandığında çok daha ekonomik gelen mekanlar ikisi de. ortamları çok nezih, çalışanları çok kibar, muhabbet etmeye çalışırken kulağınızın dibine dayanan müzisyenler yok. özellikle işletmesini ezel akay'ın aldığı agora'ya gitmediyseniz mutlaka gidin. sadece ikisinde de gitmeden önce mutlaka rezervasyon yaptırın, bazen hafta içi bile yer olmayabiliyor.