1. scott fitzgerald'ın klasikleşmiş eseri muhteşem gatsby istanbul devlet tiyatrosu sahnesi'nde. 1920'lerin amerikası'nda dans, müzik, eğlence, ihtişamlı hayatlar ve aşk... arka planda ise büyük buhran'la birlikte foyaları ortaya çıkmaya başlayan amerikan rüyası ideali...(tanıtım yazısından)
  2. istanbul devlet tiyatrolarında geçen sezon izleme şansım oldu.

    oyun çok şaşalıydı. büyük dekorlar-süs püs, kıyafetler tam olarak "muhteşem" kelimesinin gösterişini karşılıyordu. çok fazla müzik-çok fazla dans; acaba müzikale de evrilebilir miydi diye düşündürmedi değil.

    gatsby karakterinin konuşmasını çok sevmedim açıkçası çok dümdüz, gerçekçi değil, kitaptan okuma gibiydi. ancak nick karakterinin doğallığı bunu oldukça bastırıyordu.

    bir de kadın oyuncuların konuşmaları-gülmeleri "aşırı" tiyatral geldi. daha doğal olabilirdi.
    oyunun geneline bakınca bir yapmacıklık, nick e bakınca bir doğallık. nereden baktığına göre göze batan taraf değişiyor. ben nick i seçiyorum.