-
sanat alanında açılmasının uygun olmadığını düşündüğümden buraya açtım. insanların bakış açılarıyla alakalı bir durum çünkü.
maalesef ülkemizde sıkça rastlanan bir durum. herkesin dinledikleri dışında bir şey dinleyen biri varsa hemen çeşitli yakıştırmalar yapılır.
rock/metal ağırlıklı dinlediğim zamanlarda bana şakayla karışık satanist diyen arkadaşlarım vardı. yerli bir dizi izlediğimi duyduğunda "metalci adam yerli dizi izler mi ya" diyen, şarkı önereceğim zaman "aman kanka içinde gitar olmasın" diyen bile vardı. dünyanın en güzel enstrümanı için böyle sözler duymak üzmüştü beni.
blues/jazz dinlediğim zamanlarda ise entel olmuştum. küfürlü bir şey söylediğimde "aaa yakıştı mı sana" falan diyenler olurdu. dinlediğim şeyleri sıkıcı bulan "neden eğlenceli şeyler dinlemiyorsun" diyenler olmuştu.
tüm bunlardan çıkarttığım sonuç ise şu. insanlar fark etmese de yaptıkları yakıştırmalar aslında onlara doğruyu gösteren birkaç ayrıntı içeriyor. bana "metalci adam yerli dizi izler mi" diyen bu konuda biraz düşünse keşke. yerli diziler genellikle kalitesiz olur. bu yüzden yerli dizi yerine yabancı dizileri tercih edenler özentilikten değil kalite farkından dolayı tercih ederler. bu durumda yerli dizi izlemeyen metalcinin aslında bu tarz seçimlerde kaliteli olanı seçtiğini düşünmüyor kimse. ya da blues dinleyen adam küfür ettiğinde ona yakışmıyorsa bu onun terbiyeli ve nasıl konuşması gerektiğini bilen biri olduğunu gösterir.
peki diğer müzik türlerinden neden örnek vermedim? çünkü insanlar en çok bu ikisi üzerinden ayrımcılık yapıyorlar. türkü dinleyene de mesela köylü gibi bakılır. çok yanlıştır. ama en sevdiği tarz pop olan adamı kimse bana savunamaz. "e az önce ne diyordun şimdi ne diyorsun" diyenler olacaktır. olay şu. saydığım tarzlar müzikal anlamda bir olgunluk isteyen ve müziğin temelini oluşturan dallar. bunların arasına klasik müziği de katmak lazım elbette.
peki pop dinleyeni neden kimse savunamaz? kelimenin kökeni zaten cevabı veriyor. yapıldığı dönemde ünlü olan ve sahibine para kazandıran, sanatsal kaygı taşımayan, bir iki sene sonra "nostalji" kuşaklarında yer alan bir türdür. 70'li yıllarda yapılan rock/metal/blues fark etmez tüm şarkıları sanki daha yeni çıkmışlar gibi dinleyip seviyoruz. karşılaştırılamayacak bir durum bence.
sonuç olarak benim tek eleştirim gerçek müzik olmayan şeyi insanların öyle sanmasına karşıdır. onun dışında isteyen istediğini dinlesin tabi ki.
not: elektronik müziğe hiç girmediğime dikkat etmişsinizdir zaten.
müzikle kalın. -
zamanında bende de vardı. bilirsiniz rap dinleyen bir siyahi ile rock dinleyen beyazın arasındaki ilişkiyi. illaki oluyor o önyargı; çünkü dinlediğiniz müzik türünde bile verilen mesajlar var, sadece beni sev diye. :)
şununla farkettim tek müzik türünün zararlı olduğunu: twd izlerken blackbird song çaldı, lee dewyze'ın. oradan bu sanatçının diğer şarkıları. sonra dedim ki önyargı gereksiz bi şeymiş. yapma, yaptırma. -
youreads'te, dinlenilen nice parçanın başlığını açmaya engel olan ön yargıdır.
(bkz: #138822) -
çok farklı türde şarkılar dinleyen bir insanım. bunu da dinliyorum, bunu da. bazen şunu dinliyorum, bazen de şunu. o zaman 'ben dengesiz biri mi oluyorum?' diye kendime sormaya başladım şu an.(*:gülücük) neyse bana göre bir şarkı duyduğunuzda türüne çok takılmayın. o an için bile olsa hoşunuza gitmiş mi gitmemiş mi ona bakın. emin olun hayattan daha çok zevk alırsınız.
ön yargı meselesine gelirsek böyle bir şey evet var ama insanlar yeni tanıştığı birinin karakterini çözerken müzik önemli bir anahtar olabiliyor. bundan dolayı bu konuya pek takılmamak lazım.
bu arada elektronik müzikle pop müziğin aynı kefeye konulmasını istemem. mesela bu şarkı benim için efsaneler arasına girmiştir ve orada kalacaktır. -
herkes bundan dert yanıp nasıl pop müzik dinleyenleri birden aşağılamaya başlıyor gerçekten anlayamıyorum.
herkes "çok kaliteli" sanat diye nitelenmeyi haketmiş ezgilerden hoşlanmak zorunda değil bırakınız herkes neyle mutluysa onu soksun kulaklarına ve dinlemekten hoşlandıklarıyla sınıflandırıp yargılamayın insanları. -
sıkı bir rammstein dinleyicisi olan bendenizin, akşam vakti geldiğinde eğer yanımda dinleyicisi de varsa ferdi tayfur şarkıları açıp o uzun yolculuklarda hem bağıra bağıra eşlik etmişliğim hem de dinlerken sessizliğe bürünüp uzaklardaki sevdiceği düşünmüşlüğüm de vardır. artık yeter la! içimiz karardı dediklerinde dinlemeye değeceğini düşündüğüm pop müziklerde keyfimi yerine getirmişliğim de vardır .gereksizdir bu ön yargı^:yapma çocuğum^^:yapma evladım^. -
olay insanın dinlediği müziğin eleştirilmesi değil, dinlediği müzik yüzünden insanın eleştirilmesidir. müzikal olarak üst düzey şeyleri dinlemesine rağmen insanlara bu yapılan bence haksızlıktır.
onun dışında bilgisayar tabanlı bir şarkının eğlenceli ve popüler olduğu için sevilmesi bence çok saçmadır. demet akalın'ı da bu sınıfa alacak olursak elbette yaptığı son şarkıyı duydun mu diye gelen insandan koşarak uzaklaşılmalıdır. efsane bir ismin ise adamlığını belirtmek de bir sakınca yoktur.
şahsen bu sebeple pop dinleyen arkadaşlarımla müzik muhabbeti yapmıyorum. biri benimle aynı şeyi dinlemiyorsa onunla konuşacak ne bulabilirim onu da bilmiyorum gerçi. çok farklı iki insanız gibi gelir bana. ben bir gitar solosu açtığımda ondan sıkılacak insanı hayatımda isteyeceğimi sanmam. "abiii david guetta'nın son şarkısı patlıyoo" gibi cümleler kurulan bir ortamda kendimi yabancı bir ortamda gibi hissediyorum. "lan" diyorum "mor ve ötesinin son albümü?". "onları dinleyen mi kaldı yaa" diyorlar. sadece cambaz ve deli şarkılarını bildiklerinden sıkıldılar galiba diyip susuyorum ben de.
(bkz: popçular dışarı) -
arabeskten jazz a, ilahiden rock a her tarz hintçeden fransızcaya her dil dinlerim. türkçe rap hariç türkçe rap dinleyene ön yargım var. -
müzik zevki yüzünden bir sürü kavga görmüş biri olarak yaptığım incelemelerde bunların çoğunun lise seviyesinden öteye gitmediğini görüyorum. müzik zevki ile bir önyargı oluşturmak için kesinlikle liselilik şartı aranmalıdır. öbür türlü olamıyor ne yazık ki.
mevzuyu karşımızdaki insan hakkında fikir edinmek olarak incelersek eğer, artık vücut dilinden çaya kaç şeker attığına kadar her şeyden bir yorum çıkarılabilen şu dünyada sanırım müzik zevki aralarında en çok itibar edilesi veri olurdu.
not: kurtadam diye bir yazar varmış. şimdi bu nick ile yancısı gibi olduk. -
ben bu müzik zevkini farklı bir bakış açısı ile düşündüğümde memleketçiliğe benzetiyorum. misal biriyle tanıştığında şayet hemşehrinse kanın kaynar, sempatiyle yaklaşırsın. bu da biraz böyle. aslında benim dinlediğim müzikleri dinlemek zorunda değil tabii herkes, fakat öyle biri karşıma çıktığında bir hoşuma gitmiyor değil. en azından oturup şarkıların, grubun ya da sanatçının gidişatı hakkında uzun uzun tartışabilirsin. önyargıya gelince pop müzik, arabesk ve türkçe rap müziğe karşı var az buçuk bende de. bülent ortaçgil, erkan oğur dinleyenle sinan akçıl dinleyen insanı nasıl olur da bir tutarım? allah çarpar.
aslında yine bana göre kişilerin dinledikleri müziklerden karakter analizi de yapılabilir. her türden dinliyorsa joker elemandır o.