ne garip federico adında olmak - federico garcia lorca

yirminci yüzyılın en büyük şairlerinden federico garcia lorca, hukuk öğrenimini edebiyat, resim ve müzik uğruna yarıda bırakmıştı. daha gençliğinde usta bir besteci, yetkin bir yorumcuydu. arkadaşları arasında "müzisyen" olarak tanınıyordu. madrid'de ressam salvador dali, sinema yönetmeni luis bunuel, şair rafael alberti gibi sanatçılarla dostluklar kuracaktı. o yıllarda şiirleri daha yayımlanmadığı halde ünü ispanya'daki tüm edebiyat çevrelerine yayılmıştı. "şiir okunmak içindir, kitaba girdi mi ölür," diyor, şiirlerini ve oyunlarını ortaçağ trubadurları gibi kendisi okuyordu. buna karşılık şiirler kitabı ve çingene romansları'nın yayımlanması lorca'ya uluslararası bir ün kazandıracaktı. ölümün gölgesi, lorca'nın şiirinden de, oyunlarından da hiç eksik olmadı. şiddet, acı ve ölüm sanki onun yazgısında vardı. iç savaş'ın başlarında bir gece granada'da general franco'ya bağlı faşistler tarafından yargılanmadan kurşuna dizildiğinde otuz sekiz yaşındaydı.