bilge karasu'ya burdan başlamak istedim ama sanırım denemelerinden önce öykü veya romanlarından birini okumak özellikle diline alışmak açısından iyi olabilirmiş.

dili çok farklı "yapmağa, etmeğe" falan yazmasından bahsetmiyorum, çok farklı kelimeler kullanmış, kelimelerle çok oynamış. bu negatiflik yaratan bir durum değil, aksine ilgi çekici. ancak deneme kitabı zaten diğer türlere göre bir nebze ağır olsa da diline, anlatımına çok yabancı kalmak okuma deneyimini daha zorlaştırıyor görüşündeyim.

bunun dışında; bazı yerlerde çok konudan konuya atlamış gibi hissettim, konuyu dağıtmış sanki... ama dediğim gibi dili ağır geldiği için ben geçişleri kaçırmış olabilirim ki bu da aldığım tadı azaltan bir durum.

kitabı bitirmedim henüz. malum bahsettiğim sebebplerden dolayı çok yavaş okuyorum ama en beğendiğim makale "ne kitaplı, ne kitapsız" oldu. bunun sebebi kendi düşüncelerime çok yakın noktalar bulmuş olmam olabilir.

"okur kitap arar ama kitabın da okuru bulduğunu ben çok gördüm.^:kişisel örneğim: ^^:ah'lar ağacı - didem madak^ açıklanabilir bir şey söylemiyorum belki, ama "rastalntılar"ın çoğu, 'açıklayamadığımız için' rastlantı görünmez mi? "