izlemeden önce göz gezdirdiğim olumlu yorumlar ve yönetmenin izlediğim diğer filmleri dolayısıyla beklentim epey yüksekti filmden, ama aradığımı tam da bulamadım. hikayenin genişleyen yapısı, gene birkaç insanın hikayesini anlatır görünürken aslında çok daha genel ve büyük bir hikaye anlatıyor oluşu muazzam. fakat hikayeyi desteklemeyen ya da destekliyorsa da çok uzaktan ve güçsüz şekilde destekleyen o kadar çok kare, o kadar çok an var ki insan yoruluyor, kopuyor.

nesilden nesile aktarılan, bireylerden toplumun tamamına doğru genişleyen sevgisizliğin kırılamayan çemberi filmin en çarpıcı kısmı. sürekli yiyip içen, sevişen, tüketen; hazcı, obur karakterler bütün bir insanlığın temsili. tüketiyorlar ama tatmin olmuyorlar aksine öfkeli ve daimi bir sevgisizlik içindeler. diğer yanda da devletin sevgisizlikle pompaladığı zırvalar, çözüm üretmekten adeta imtina eden çarpık bürokrasi... sonrası kokuşmuş aile, kokuşmuş toplum, kokuşmuş devlet... ve bu hal asla rusya'ya özgü değil aksine sinir bozucu derece tanıdık ve çözümsüz.

demem o ki beklentiyi evereste çıkarmadan izlerseniz fazlasıyla tatmin edici, çarpıcı bir film, izleyiniz. trailer