-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (7.00)
hiç kimse kaybolmak istemiyor bu karanlık denizde, ama bu deniz son, hatta tek hakikat. geminin sulara gömülmesinden önceki anların tasavvuru her zihnin kaçınılmaz meşguliyetidir. sonucu belli bir meşguliyettir bu, bir gün bitecektir. ama edebiyatta ölüme giden yolu, ölüm ânını ve ölümün kendisini düşünen karakterler ölümsüzlüğün ta kendisidir.
murat gülsoy nisyan'da bunu yapıyor, ölümü ölümsüzleştiriyor. alışılmadık bir gülsoy kitabı bu, müthiş çekici ve sarsıcı. anbean karanlık denizin sularına batan, giderek parçalanan bir aklın girdaplarını ve karanlık denizi dalgalandıran sonu, edebî bir şiddet olarak gözlerimizin önüne seriyor. doğduğumuz an o karanlık denize adım atmış olduğumuzu ve ömür denen geminin önünde sonunda sulara gömüleceğini biliyoruz. murat gülsoy bu bilgiyi edebiyatın doruğuna çıkarıyor.
-
biri benim yazmayı hayal ettiğim kitabı yazmış !
bir aklın giderek zayıflaması değil; parçalanması. bilincin yokluğa sürüklenmesi, unutmanın acısını adım adım okuyoruz bunu, birinci ağızdan dinliyoruz.
çok ciddi bir edebi anlatım söz konusu, sözcükler o kadar yerinde kullanılmış, imgeler birbirine öyle güzel bağlanmış ki, her sayfanın yarısı tutan hikaye parçalarından koca romanı kafanızda senaryo olarak oynatabiliyorsunuz... az sözcükle büyük iş.
"unutulan ne kadar güzelse o kadar acıyor boşluk" bence romanı en güzel anlatan, romanın içindeki bu cümle.