ülkemizde yaşadığımız sürece benzerliği sebebiyle bu filmi izlemeyi önermek çelişki olurdu. belgesel havası taşıyan film muhakkak ki günümüzün popüler filmlerinin aksiyon dolu senaryolarına benzemiyor. yani genç nüfusumuzun çoğunluğu tarafından politik ve nihayetinde sıkıcı bir film olarak yaftalanması mümkün. halbuki filmin iddiası, bir referandumda hayır kampanyası inşa ederken işin eğlenceli ve pozitif yanını öne çıkartmanın başarı için gerekli olduğu. dolayısıyla bir diktatöre ilişkin yapılan bir referandum esnasında bir ulusun nasıl ayağa kalktığını görmeleri ve bundan ilham almaları için insanlara bu filmi izlemelerini önermek fazlasıyla didaktik bir yaklaşım ve filmin ruhuna aykırı. biz kendi hayır kampanyamız için kendi argümanlarımızı ve yaklaşımlarımızı keşfetmemiz lazım.

bunun haricinde filmle ilgili sevmediğim bir husus, öyle olmadığı halde bir belgesel havasında çekilmiş olması. o genç reklamcı, çalıştığı şirket, patronu hepsi hayal mahsulü insanlar ancak gerçek kişiler oldukları izlenimi yaratılıyor. eleştirilerden bir diğeri ise, hayır kampanyasının başarısında televizyon reklamları haricindeki çabaların es geçilmesi ve yapılan saha çalışmalarının tamamen göz ardı edilmesi.