-
gözlerimi kanatan çeşitli imla hatalarının başında gelir, özellikle de böyle afilli sözler yazıldıktan sonra tercih edilir. içimden direkt eksileme isteği doğar ayrıca.
bkz;
"giden gitmiştir, gittiği gün bitmiştir.!"
ya da bazen şiir alıntılarında,
"hayat kısa, kuşlar uçuyor...!" (???)
üzücü. -
böyle bir noktalama kuralı vardı da acaba ben mi bilmiyorum dedirten hareket.
zira çok sık karşıma çıkıyor ve tahtaya sürtülen tırnak sesi gibi rahatsız ediyor beni.
benim bildiğim ünlem ünlemdir, kendisinden önce (bakın sonra dersem olmaz, zira bir ünlem veya soru işareti yazabilirim kendisinden sonra) bir işaret konmaz; atar gider oranını arttırma çabası ise bu kusura bakmasın kimse cahillik daha ön plana çıkıyor... -
ünlemin noktasını da noktadan sayıp ünlemden sonra iki nokta koymak kadar iğrenç bir davranıştır.