1. şu adamın adını ne zaman görsem mutlu olurum. en azından işini yaparken mutlu olan insanlar var diye.

    bulunduğu konuma 0'dan gelmiş bir kasap. evet kasap.
    azimle, kararlılıkla, çok çalışma ile, inovatif düşünebilme yeteneği ile. daha da çoğaltılabilir.

    newyork'a, miami'ye yeni şube yaptırıyormuş.
    bu adamı çekemeyen, pr pr diye yırtınanların çoğu ise newyork'a bir bilet + bir aylık konaklama masrafını karşılayamacak maaşla çalışan mutsuz insanlar.(*:swh)
    pr yapabilmek bile başlı başına bir başarıdır.
    arda'nın da restaurantı var ama o koca götlü adamlıque adamlıque diye geziniyor. potansiyel var mı? var. pr yapacak kadar adam tanıyor mu? ama yetenek gerektiriyor bir yerde.

    whatsapp'a sadece reklama altyapı oluşturabilecek bilgiler için ödenen 19 milyar doların yanında 3-5 milyonun bahsi olmaz.

    senin elinde oreo gibi bir ürün varsa, piyasayı sikik negro'ya bırakamazsın. reklam yapmamak ahmaklık olur.
  2. newyork'a bilet alıp bir ay kalabilirim (kredi çekerim) ama yine de bu adamı çekemiyorum. çekememe sebebim ise başarısını kıskanmış olmam. ama gerçek değişmiyor ve pr falan bilmiyorum tek bildiğim şişirilmiş balon olması. eğer bu adam'ın kobe eti servisi mi yoksa antep'te halil usta küşleme servisi mi derseniz yanıma vedat milor'u alıp titreye titreye topuklarımıza vura vura antep'e koşacağımıza eminim. kokuşmuş sofralar yerine samimi sofralardır lezzet, yeri gelir 1000 dolar şarap üstüne mahalle bakkal önü bir bira cila atmaktır lezzet. trilyonumun da olsa bu adamın restoranında et yemeyeceğime ant içerim. vegan olurum yeminle.
  3. adam başarılı olmanın yolunu buldu. kasaplık yaparak hemde. severek yapması da avantajı evet.
    bu olayda şöyle bir ikilem var ki ;
    kesinlikle dünyada herkesin tanıdığı tek türk ve ben başarılı buluyorum .
    ancak 80 milyonluk bir ülke olarak gelişmemiş olmamızın malesef bir göstergesi. yapabildiğimizin en iyisi bir kasap olmak.

    takipteyim takipte olacağım.