bizi güllerin iklimi tüketti
toprağı yaran filize vurulduk

o vahşi beyaz at alıp başını gitti
bir yaz yağmuru gibi unutulduk

sığ yanlarımız oldu ara sıra
el yordamıyla dalarken hayata
bir parça telaş bir parça ümittik
hiç yetişemedik o vahşi ata

o vahşi atla beraber
ah şu içimizdekiler
sanki sökülürcesine
gitti gider, gitti gider

bize bir günün çelişkisi yetti
dudağı yoran bir söze kırıldık

o vahşi beyaz at tutuştu yelesinden
kaldığı yerden başlanır mı artık

hiç ayrılmayız derken bir ucundan
aşktı o yitirdiğimiz inan aşktı
ben sana kıydım sen bana gücendin
ve durduramadık o vahşi atı

o vahşi atın ardından
ah şu aramızdakiler
hiç yaşanmamışçasına
uçtu gider, uçtu gider...


söz: yusuf hayaloğlu
müzik: ahmet kaya