1. verilen kitap ve dvd geri gelmez. ben de vermedim. aman vermeyeyim şahaneymiş falan diye değil. ne bileyim unutuluyor, atlanıyor.

    ama sonra çok güzel oluyor aslında. seneler sonra bir kitabı eline alınca aa bu bilmem kimindi diye onu anıyorsunuz. bazen 10 yıldır görmediğiniz arkadaşınız bazen bozuk olduğunuz biri. üzmüyor yani her halükarda bir anı bir yadigar muamelesi görüyor.

    bunu da bildiğimden bir şekilde beni unutmasını istemediğim insanlara veriyorum sadece kitap ve dvd'lerimi. onun benim için önem arz ettiğini göstermek yolu bir nevi. bir nevi de adı ödünç olan bir hediye.
  2. ibrahim müteferrika'nın başından geçip geçmediğini merak ettiğim olay.

    düşünsene yahu, koca bir tabuyu yıkıp dünyanın sayılı imparatorluklarından birine matbaayı getirmiş, bir insanın belki de seneleri alan işi ivedilikle halletmiş çat diye basmışsın kitabı. sonra çok afedersin denyonun teki "ya ibrahim bu kitap nasıl güzel mi, akıyor mu nasıl, ben polisiye severim aslında" deyip almış sonra kitap yok.

    düşüncesi bile kötü, inşallah yaşamamıştır. adam matbaayı yaksa yeri.