Alman astronom Heinrich Olbers tarafından 1823'de ortaya atılan tezdir.

basit bir mantığa dayanır ve kendi içerisinde tutarlıdır: eğer evren ve madde sonsuzsa, ışık da sonsuzdur. ışık sonsuz ise karanlık olmamalıydı. ama karanlık var. öyleyse evren sonsuz değildir.

bu bakış açısı sonsuz sayıda yıldızdan yayılan ve sonsuz sayıda maddeden yansıyan sonsuz sayıda fotonun uzayda her bakış doğrultusuna fon oluşturması gerektiğini söyler. öyle olmadığına göre evrenin sonsuz olmadığını iddia eder.

bence mantık çalışıyor. ancak aksi yönde düşündüğünde yapısal olarak parçalanıyor. ya bu paradokslardaki baldız cilvesini hiç sevmiyorum zaten. damat tercihini yapmış ne kafa karıştırıyorsun.

ister esir de, ister kara madde, istersen sadece boşluk... evrende karanlığın hüküm sürdüğü aşikar. evren sonsuz ise - ki görünürde değil - "karanlık" da pek tabi sonsuz olabilir. olmayabilir de.

bununla birlikte evrenin bir yaşının olması başka bir deyişle büyük patlama bu paradoksu çözümlüyor.

!---- #13229 ----!
“Sadece tek bir hikaye var. en eskisi: Işık karanlığa karşı… Başlarda sadece karanlık vardı. Bana sorarsan ışık kazanıyor.” Detektif Rust Cohle
!---- #13229 ----!