1. aıskhylos (iö 526 – 456) un yazdığı oyundur.

    "ey derinliklerin hakimi hermes!
    babamın iktidarının gözcüsü!
    kurtarıcım ve yandaşım ol! yalvarıyorum sana.
    sürgünden dönüyorum geri, eve,
    ve mezarının yanında sesleniyorum babama:
    saçımın ilk telini beni büyüten inachos’a adadım,
    ikicisiniyse senin ölümüne ve acıya adıyorum.
    çünkü, baba, oğlun yoktu burada
    acı dolu gözyaşları dökemedi senin yoluna:
    selamlayamadı cesedini, taşıdıklarında mezara.
    nedir bu gördüğüm? kimdir bu
    kara elbiselere sarılmış, gelen kadınlar?
    nereye gidiyorlar? anlamı ne bunun?
    yeni bir uğursuzluk mu çöktü yine baba evime?
    yoksa sakinleştirmek için yalnız yerin altındakileri
    ölü sunakları mı dolu elleri?
    evet, sebep bu olmalı.
    sanırım kardeşim elektra da aralarında,
    yüzünde gölgesi kederin.
    zeus! nasip et bana
    gerçekleştireyim babamın intikamını.
    yanımda ol savaşta!
    haydi pylades, kenara çekilip bakalım
    ne diyor kadınlar ağıtlarında."

    orestes'in tiradıyla başlayan orestea üçlemesinin ikinci oyunudur.