hüsnü arkan'ın 2010 tarihli "solo" albümünde yer alan harika bestes ve yorumuyla ümit yaşar oğuzcan'ın şiirine çok güzel bir hava katmış, şiiri yaşanır hale getirmiş güzel şarkı. şarkıyı dinlerken bir yandan senfonik yorumu nasıl olur diye merak ettim, diğer yandan hard rock çıların şarkının alt yapısını fark edip hemen kullanacaklarını düşündüm (belkide kullanmışlardır bile) içim acıdı.:)

önce sen, sonra sen

bir deli rüzgâr eser, akşam vakti, denizlerden
alır başını gider, uzayan sularda, bir tekne
şimdi ben nasılım, şimdi ben nerdeyim, şimdi ben

al bir bulut gelir yavaştan, çöker gözlerime
en güzel şarkılar bitti, en eski ve en
uzun yalnızlıkların ortasında ucuz bir gece
tâ içimde işleyen bir rüya gibi,
önce sen sonra sen, önce sen...

yine mavi deniz, yine korkulu düş, sevmek yine
oralarda bir yerde, büyür karanlığım, alabildiğine

al git mavilerini al git, ben bu denizi batıracağım
ama yok, sularım aydınlanır belki dur gitme!

arınırdım, ışırdım, bana bir şarkı söylesen
önce sen sonra sen, önce sen...