-
bir röportajında şöyle demişti:
''bir insanın hayatta düşebileceği en büyük hata kendisini ciddiye almak. kendisiyle eğlenemeyen, kendisine yabancılaşamayan, dalga geçemeyen insana yazıklar olsun. kendini ciddiye alan insan başka birini ciddiye almaz, merhametten, hoşgörüden yoksundur. çünkü sadece kendi sahip olduğu bilgilerin doğru olduğu konusunda sürekli olarak vurgu yapmak zorundadır. bundan şüpheye düştüğü anda dağılır. o dağılma anında gerçek insan ortaya çıkar.''
olaylara bakışını ve yaşadığı kafayı sevdiğim adam. bir tane de şiir kitabı vardır. (bkz: gidiyorum bu - ah muhsin ünlü)
filmlerini de çok severim özellikle beş şehir ve güneşin oğlu benim için özeldir. -
yeni bir internet dizisi var. bir tane şiir kitabı bir sürü filmi var ama bu adamı düşününce hep hüzünleniyorum, bir insan annesini ancak bu kadar güzel sevebilir çünkü.
''insan acizdir muhtaçtır fazla artistlik yapmamalıdır'' demiştir aynı zamanda -
3 gündür bu adama sarmış durumdayım, arka arkaya filmlerini izliyorum. öyle ölüp bitmedim ama takdir edilmeyecek ve şahsım adına kıskanılmayacak gibi de değil.
ama belli bir motif var filmelerinde, sadece aynı repliği tekrar tekrar kullanması değil, hikayelerin de birbirlerine benzer yanları var.
biraz daha izledikten sonra matematiğini çözüp seri bile üretime geçebilirim. azıcık bekleyin:))