1. operanın dili italyanca değildir. çağdaş dönem operaları çoğunlukla ingilizce ve almanca yazılır. öte yandan, klasik dönemde de italyancanın öyle bariz bir üstünlüğü yoktur. rönesans ve barok için; evet, doğduğu bölge ve kültür(katolik kilisesi, roma mitolojisi vb.) itibarıyla italyancanın yoğunluğu göze çarpar. evet, romantik dönemde de çok aşırı olmasa da bir italyanca üstünlüğü mevcuttur, zira geçmişte piyasa bu dilde eserler üzerinden geliştiği için büyük libretto yazarları ya buradan çıkmış, ya da fransızca ve ingilizce eserleri bu dil için librettolaştırmıştır.

    öyle italyanca operaya karşı da bir ahde vefa durumu yoktur, geçmişte böyle girişimler olsa da mozart tarafından kırılmıştır. mozart ilk defa totale hitap eden, bol bol güldüren ve eğlendiren, halkın kendi hayatından bir şeyler bulabileceği ve toplumsal hiciv içeren eserleri almanca librettolarla yazmıştır. hatta şöyle söyleyeyim; ünlü italyan besteci gaetano donizetti; geç klasik ve erken romantik gibi italyanca operanın yeniden palazlandığı bir dönemde tutup fransızca eserler yazmıştır.

    italyanca'nın şarkı söylemeye yatkınlığına gelince; italyanca ı gibi sesi maskeden düşüren ve gırtlağı sıkıştıran, sinir bozucu bir ünlü ihtiva etmez efendim. ayrıca italyanca sözcüklerde h sessizi okunmaz(h sessizi çok fena nefes kaçırtır, diyafram desteğini zorlaştırır) ve italyancada öyle gırtlağa oturan bir süreksiz harf telaffuzu göremezsiniz almanca'daki ya da fransızcadaki gibi. türkçede sessiz harflerin bir parça da olsa huzur kaçırması, ı vokali, iki heceli sözcüklerde son heceye vurgu gibi sıkıntılar olsa da "türkçe opera kötü olur" diye bir önerme yanlış olur tabii.

    aşk-ı memnu operasından şöyle üç arya tattıralım efendim;

    https://www.youtube.com/watch?v=Y0C_pAzCxmw
    https://www.youtube.com/watch?v=EOJJyeOs-KY
    https://www.youtube.com/watch?v=XQOeg_5c7DQ