şarkı kostümü giymiş zaman makinesi. ve bugün beni 7 yaşıma döndüren iki şeyden biri. öteki ise babamın o dönemde hakkında yalan söylediği sırrının benzerini, karşısında yine 7 yaşındaki kızı varmış gibi, yine aynı yalanla örtmeye çalışması oldu. aradaki yıllar birden silindi. o zaman işin aslının farkında olmayan bir çocuktum, şimdi ise her şeyin farkında olup hiçbir şey yapamayan bir çocuk gibi hisseden bir yetişkinim. sanırım bu daha hırpalayıcı.

sakinleştiriyor bu şarkı epeyce. üstelik bedeli de sadece bir parça hüzünlenmek.