Senaryosunu Yılmaz Erdoğan'ın yazdığı ve ilk kez 1995 yılında Beşiktaş Kültür Merkezi'nde (BKM) sahnelenen oyun. Oyuncuları, diyalogaları ve müzikleriyle unutulmazdır. otogarların, biri sevindiren diğeri üzen iki yüzünü ortaya koyar. hüzünlendirir, güldürür, düşündürür...
!---- spoiler ----!

"sevgili anneciğim,
burda mektup yazabilmek öyle zor ki, ancak şimdi yazabiliyorum.
buraya geleli tam 72 gün oldu. "oralar nasıl, sen iyi misin?", diyorsun.
buralar iyi. her yan çiçek. çiçekler güzel: altlarındaki mayınları saymazsan.
çocuklar gül yüzlü, çocuklar güzel: çocukluklarını hiç yaşayamadıklarını saymazsan.
insanlar güzel... açlıklarını ve öfkelerini saymazsan.
bana gelince, ben çok iyiyim. göğsümdeki yarayı saymazsan...

üzülme anne, üzülme...
belki başka bi zaman, belki kavgasız bi dünyada, belki başka bi hayatta, senin yüzünde gülen bi çocuk olurum yine.
yaralı bi annenin yüzüyle gülmeyi bilenler becerirler savaşsız yaşamayı da.
anaların yaktıkları ağıt bazen türkçe, bazen kürtçe...
ve her savaşta analar ölüyor aslında.
hoşçakal anne, hoşçakal...

oğlun."

!---- spoiler ----!

bu da bonus