öylesine bir aşk şiiri

gözlerin ipek yoludur ömrümün
akasya yüklü kervanlar geçer
çan sesleri arasında bir fener
yanar söner, yanar söner, yanar söner
gözlerin ipek yoludur ömrümün

kentin en kalabalık yerlerinde
dört nala koşan bir at gibi
çılgınlığa akan, yalnızlığa, ölüme
yazılmış şiirleri, yeniden yazmak, bütün
hayatı teyellemek yepyeni bir güne
ve sonra sökmek uzun uzun

gözlerin ipek yoludur ömrümün
yalnızlıktan gelir, yalnızlıklara gider
düşülür her şeyin altına bir tarih
soluksuzum günlerdir, geceler uzar
yaşamak dünyayı ödüllendirmektir artık
kendimi öldürdüğüm yerlerde, beni kan tutar

başıma gelecekleri bile bile yürürüm
hilton oteli'nde hu çekerim huu...
işte hırkam, ben de bir dervişim
asamı vestiyerde bırakmak zorunda kalırım
nescafeyi konyakla kardığım günler, gecelerdir

bakarım gözlerine eğnim silkelenir
döktüğüm acılar yıllar kederlerdir
alnıma bir avuç tuz atılır düşünemem
konuşamam, ağlayamam, bağıramam
neden, gece her gecenin ardından gelir

gözlerin ipek yoludur ömrümün
gözlerin tarihçesi, yaşayıp öldüğümün
ıhlamur ağaçları altında bir saraybosna hatırası
rüya bu oturur konuşurmuşuz
sen ben ve deniz, bir de rüzgarın örttüğü gençliğimiz
sen ben ve deniz. sen ben ve seniz...