1. benim bu. aslında seveni de çok zannetmiyorum, ama yine de karşıdakini üzmemek adına hiçbirimiz de çıkamıyoruz bu kutlama furyasının dışına. bir zorlama hali, o güne gelmeden önce alınacak hediyeler, her dükkanın kapısında kalpler çiçekler böcekler, ne kadar sevdiğini test etmeye yeminli kampanyalar ... o gün geldiğinde ay ne gerek vardı, varlığın yeter cevapları, herkesin diğerlerinden bir tık daha mutlu görünme telaşı, faceden instagramdan paylaşılan mutluluk pozları, kim kaç like almış, kim anasına sevdiğine ne vermiş dedikoduları. "allah mutluluğunuzu bozmasın" yorumları, "amin cümlemizin cevapları".
    mesut
  2. yaklaşan ve içlerinde en sevmediğim olanı belkide. "anneler günü".

    anne öyle tek bir günde hatırlanacak kadar, üstelik ticari kaygılara hizmet edecek kadar bayağı değil. lakin o kadar çok kampanya ve satış oluyor ki şu günlerde.. bana göre işte tam da mayıs ayı alış veriş ayı, anne kavramından bağımsız olarak ama.

    bir diğeri; bazı sebeplerden eğer annesiz bir çocuğun büyümesine şahit olduysanız bu günden ayrıca nefret edersiniz. herkes çocuklarını almış "amanın minnoşlarım,i iyiki doğurdum sizi, yesin anneniz sizi...." gibi ne idüğü belirsiz sevgi gösterilerine giriyorsa daha bir tiksinti duyarsınız. çünkü çocuklar her şeyin farkındalar.çocuklar, dayanılmaz derecede etkileniyor bu durumdan, eksikliklerini fark ederek.

    başka rahatsız edici yanıysa; yıllarca çocuk sahibi olmaya çalışan bir kadının bu günlerde duyacağı ızdırap.. kantarın topuzu o kadar kaçıyor ki hiç bir "hassas anne" bunun farkında değil.
  3. çoğu özel gün vahşi kapatalizmin para tuzağına dönüşmüştür.sevdiğinize vereceğiniz değerin ölçüsü, bilinç altınıza alacağınız hediyenin maddi anlamda değerli olması gerektiğiyle kodlanır.herşey sahip olmakla ve satın almakla ilişkilendirilir, sevmemesi bundandır.
  4. anneler günü ve sevgililer günü gibi şeylerden bahsedilyor sanırım.

    siz kutlamayın birader ciddiyim. evet anneler her gün hatırlanmalı falan doğru bu konuda kesinlikle hak veriyorum, ama anneleriniz bundan mutlu olacaksa neden kutlamayayım veya bir hediye alıp yüzünün az da olsa gülmesine sebep olmayayım, onun mutluluğu ile bende mutlu oluyorum belki olamaz mı?

    sevgili dediğiniz kişiye ise zaten sizi pahalı hediye aldığınız için seviyorsa geçmiş olsun size o dünya da mutluluklar dilerim ne diyim. şimdi bana romantiklik duygusu içerisinde vurabilirsin ama emin ol seni gerçekten seven kadına gidip browni üstüne mum koy veya git gün doğuşunu falan beraber seyret o öyle bile mutlu olur.

    özel günler sevdikleriniz(sevgili,arkadaş,anne,baba neyse artık) için sizi o boktan hayatınızdan farklı geçirebileceğiniz bir gün olarak bakarsanız mutlu olabilirsiniz. bir deneyin çok zor değil valla bak.

    not: zamanında denenmiş ve başarılı olmuş bir hikaye dinlediniz.
  5. nefret ediyorum, iki youser arkadaşımın da aynı duyguları paylaşması yalnız olmadığımı görmek mutlu etti. arkadaş sevmiyorum özel günleri. yeni düzenin oyuncağı olmuş klişeler... ve farkediyorsanız özel günlerin sayısı her geçen gün artıyor. insanların atladığı ve kokuşmuş düzenin de hoşuna giden bir durum var. diğer taraftan özel gün adı verilen bazı günler farkındalık yaratmak içindir. geçenlerde engelliler günü vardı. adam: tüm engelli vatandaşların engelliler gününü kutluyorum diyor. yaa arkadaş sanki bayram kutluyor. farkındalık ile bayramı karıştıranlar da var aramızda. neyse kandil sms'lerine cevap vermeyerek onları azalarak bitirmeyi başardım. annemin ütüye ihtiyacı varsa anneme ütüye alırım, boyner'in gözümün içine ütü sokmasına gerek yok açıkcası, ütü almak için mayıs ayına da ihtiyacım yok. yılbaşlarında ise 50 yaşındaki adamlar ağzında düdük, kafada huni ile yılbaşını kutlamasını tebessümle karşılıyorum, haa sanane diyebilir haklıdır da beni ilgilendirmez de arkadaş o janjanlı huniler komik yav.
  6. dogum gunleri haric. diger özel günlerin hicbirini sevmiyorum. en cok bayramlari sevemiyorum. cocukken de sevmezdim. bi de sevgililer gununu sevemiyorum.

    ama dogum gunu bir farkli geliyor gozume niyeyse. kimsenin dogum gunu es gecilmemeli.
  7. özel gün olarak doğum günlerini kabul ediyorum. doğum günü es geçilmemeli ama onun haricinde tamamen uydurulmuş özel günler saçmalığın daniskası.
    mesela neden anneler günü var? neden sevgililer günü var? annelerimizi ve sevgililerimizi sadece o özel günlerde mi hatırlamalıyız? o günlerde mi hediye almak zorundayız?
    içimizden geldiğinde yapmanın verdiği mutluluk daha güzelken, neden herkes tarafından bilinen bir günde toplum tarafından oluşturulan beklentiyi karşılamak zorunda kalalım?
    kesinlikle karşıyım bu tarz şeylere. illa bir hediye alınacaksa, sürpriz yapılacaksa sıradan bir günde yapıp çok daha fazla reaksiyon almayı tercih ederim karşı taraftan.

    edit: imla
  8. özel günleri kapitalizm yhaa safsatasıyla değerlendirmeyi bırakırsanız gayet güzel günlerdir. valla ben önemsiyorum (karşımdakiler genelde önemsemez ama) bi anneler gününde, babalar gününde, sevgililer gününde ille bir şey almak değil ama mutlaka bir şeyler yaparım.. karşıdaki insanın yüzünün gülmesi, biraz da beraber güzel zaman geçirmek bu özel günleri değerli kılan şey. kimse size gidin çok pahalı hediye alın demiyor. elde yap, uğraş, belki başka bir jest olur.. sevdiğin insanı her gün düşünsen bile ona özel bir şeyler yapacağın, özellikle mutlu edeceğin, güzel zaman geçireceğin bir gün sadece. gereksiz tribe giriyorsunuz.
  9. işte o benim. resmi tatil olmayan hiçbir günü sevmem.
  10. örneklerinden biri de benimdir. bana ait olmayan hiçbir özel günü sevmem. hediye almak ne zor iş ya karşımdakinden önce ben beğenemiyorum ki. ama bana ne alınsa severim o kadar basit.