1. insanda bulunmayan bir çeşit özgürlük. insanın laneti de diyebiliriz. lanettir, çünkü insanın her zaman suçlu olmasının nedeni bu özgürlükten yoksun olmasından kaynaklanıyor.

    mesela siz hiç bir ağaç için; “vah vah kendine yazık etti yapraklarını güneşe dönseydi solup gitmezdi, ama yapmadı noldu? bak her yeri oyulmuş, çürümüş” diyeni duydunuz mu?

    seçim yapmak doğrudan suçluluk verir. her seçim 1 kabul ve sonsuz red oylamasından oluşuyor diye düşünülebilir. ne yaparsak yapalım suçlu olacağımız bir hayat var önümüzde. mesela bir meşe ağacının suçu günahı olmaz öyle özgür olmama hürlüğü ile yaşar durur orada.

    sadece içgüdüsel seçimler de yine ağaç kadar olmasa da suçluluk vermiyor. tabi insana değil hayvanlardan bahsediyorum. insanlar her türlü suçlu çünkü, akıl süzgecinden geçirip her zaman hatalı kararlar alıyor(her karar daha iyi bir karara göre hatalıdır)

    !---- spoiler ----!

    yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
    ve bir orman gibi kardeşçesine

    !---- spoiler ----!

    derken nazım hikmet, köşesinde ağlarken zavallı buna özeniyor.

    peki insanlık bu lanete nasıl bir çözüm üretti? tabi ki din, kadercilik. hepten günahkarlığı kabullenmek, hakkımızda hayırlısını dilemek, kontrol eden bir sonsuz güçlü varlığa inanç sağlamak ve özgür olmadığını düşünüp rahatlamak, suçluluk duygusundan kurtuluvermek.

    kabahatimiz seçmek
    suçumuz yaşamak
    çalmak ufak ufak
    havadan, sudan
    topraktan, ağaçtan
    abi