1. para ile her şeye sahip olunacağı söylenir...
    yiyecek satın alabilirsin, ama iştah satın alamazsın.
    ilaç alırsın ama sağlık alamazsın.
    bilgi alırsın ama bilgelik alamazsın.
    gösteriş alırsın ama güzellik alamazsın.
    eğlence alırsın ama neşe alamazsın.
    tanıdık alırsın ama dost alamazsın.
    hizmetçi alırsın ama sadakat alamazsın.
    boş vakit alırsın ama huzur alamazsın.

    para ile her şeyin kabuğunu alır ;
    hiçbir şeyin çekirdeğini alamazsın.

    (bkz: arne garborg)
  2. "insan parası varsa çalışmak zorunda kalmaz. böylece zamanı satın alır. bu kalan zamanda da kendini mutlu edebilecek şeyleri yapar. yani para mutluluğu satın alır."

    albert camus'un aforizması bu ve haksız da sayılmaz eğer paranız varsa mutluluğu satın alabilirsiniz.
  3. mutluluğun tanımını ortaya koyduğumuzda yanıt bulacak sorudur. kişiye göre değişir.

    mutluluk diye tanımladığımız olaya erişmemiz için paraya ihtiyacımız varsa evet, satın alır.
    ama mutluluğa erişmek için para bir etken değilse mutluluğa para olmadan da ulaşılabilir.

    seni mutlu eden şeyleri yaz, karşılarına parasal değerini yaz. hepsinin karşısında 0 varsa demek ki senin mutluluğun paraya bağlı değil.
  4. satılık bir mutluluktan ne kadar fayda gelirse o kadar satın alır.