-
youreads puanı (8.44)
-
klibi çok güzel olan şarkı. unuttukça tekrar izlemek gerek. -
efsane grubun efsane şarkısıdır. -
yağmur altında rain down diye bağırmaktır. -
paranoid android, albümün belki de en dikkat çekici şarkılarından birisi. pek çokları, ok computer'ın kalbi olarak bu şarkıyı seçer. bu seçime ön ayak olan şey paranoid android'in tıpkı bohemian rhapsody gibi birkaç farklı bölümden oluşmasıdır, ki ed o'brien'ın dediği üzere bu şarkı için bohemian rhapsody'yi referans almışlardır. bunun yanında, beatles'ın abbey road'da yaptığı bir şeyi yapmak istemeleri de var. lennon'un "happiness is a warm gun"da sürekli değişik tonlamalardan gitmiş olması gibi. paranoid android, grubun üç farklı üyesinin de birer parçasını yazdığı, üç parçayla temeli atılan bir şarkı. alkollü oldukları bir gece, lennon'dan ilham alarak bu üç farklı parçayı aynı şarkıda birbirine bağlamaya karar veriyorlar ve ortaya paranoid android çıkıyor.
şarkı için "90'ların bohemian rhapsody'si" denmesine jonny greenwood sadece omuz silker ve şöyle der: "bohemian rhapsody olacak kadar karmaşık bile değil, şarkıda temelde sadece iki element kullandık. ama, bohemian rhapsody'den daha yoğun ve gergin."
şarkının son haline geriden baktığımızda, aslında belirgin olarak 4 parça ayırt edebiliyoruz. insanı huzursuz eden, dikenli bir akustik giriş; öfkeli gitar çığlıkları; "rain down" kelimeleriyle başlayan sakinlik; ve ikinci parçaya daha da şiddet katılarak tekrarlanan kapanış.
sözleri ise ayrı ilginç. şu meşhur "ambition makes you look pretty ugly" hikayesini belki bilirsiniz. thom bir gece los angeles'ta bir bardadır ve üzerine içki dökülen bir kadın, thom'un "insanlık dışı" olarak değerlendireceği türden bir öfke nöbetine girer. "bakışlarında daha önce kimsede görmediğim bir şeyler vardı. o gece o kadın yüzünden uyuyamadım." der bir röportajında. "kicking squealing gucci little piggy" de bizzat bu kadındır hatta. ve o kısımda thom, iktidarsız öfkeyi ve kontrolden çıkmış eğlence anlayışını alaycı bir tavırla değerlendirir.
şarkının ismi de sadece douglas adams romanı the hitchhiker's guide to the galaxy'deki marvin'e bir gönderme değildir. paranoid android aynı zamanda thom'un kendi karakterini yansıttığını düşündüğü bir kelime grubudur; özellikle toplum içindeki kimliğini düşünürsek. "bu aslında dalga amaçlı seçilmişti ama sonra dedim ki, bu harika bir şarkı ismi, paranoid android! tam da insanların benden olmamı beklediği şeyi anlatıyor diye düşündüm."
şarkı hakkında bir olay da var -ki bana hala çok komik gelir- 96'da, henüz albüm çıkmamışken, alanis morisette konserinin ön grubu olarak sahneye çıkarlar. millet elbette henüz paranoid android'i bilmiyordur. "ne güzel kafa bulunur şimdi bunlarla" diyerek, thom, gayet doğaçlama bir şekilde, şarkıyı bir pink floyd coverı diye tanıtır. grup da hiç bozuntuya vermez, hatta jonny'nin ekstra org solosuyla şarkı 14 dakikayı bulur. ed ise bunun hakkında şöyle der: "çalmaya başladığımızda çok gülünçtü. özellikle hammond orgu kısmında gülmemek için kendimizi zor tutuyorduk, çok iyi olaydı."