bu aslında benim tanımım değil. Journal of Marriage and Family’de yayımlanmış çalışmaya göre çiftler 4 gruba ayrılarak ne kadar güçlü bir ilişki ortaya çıkacağı, bu tanımlar çerçevesinde belirlenmeye çalışılmış.

araştırma sonuçlarına göre de en güçlü ilişki tanımı "partner odaklı birliktelik" için yapılmış. tabi bundan bahsederken yine; en zayıf olan dramatik birliktelikten uzak olunması gerekiğini vurgulamışlar.

partner odaklı olmak tanımı emimin burada dış dünyadan soyutlanmak olarak kullanılmamıştır. zira günümüzde bunun izlerine baktığımız zaman insanların evlendikten sonra özellikle, dış dünya ile iletişimlerinin neredeyse sıfır olduğunu görebiliyoruz. pek çok dostluğun bu suretle noktalandığını da bizzat tecrübe etmiş olanlarınız vardır mutlaka. benim anladığım şekliyle; iletişim kanallarının açık olması, karşılıklı zaman ayrılması ve bunun çiftler arasında önemsenmesi, bireye saygının ön planda olması gibi unsurlar yer alıyor.