gece ne kadar geç yatarsam yatayım, sabah beş buçuk - altı gibi uyanıp kısa bir yürüyüşün ardından duş ve yeniden yatağa uzanış ile ilerleyen, ancak öğle saatlerine yakın uyanıp kahvaltıyla sonuçlanan, aslında bir anlamda uyuyarak geçirdiğim zaman dilimi.
bu neredeyse rutine bağlanmış durumun en garibime giden noktası, normal iş günlerinde uyanmakta zorlanmama rağmen, üstelik genelde cumartesi geceleri alkol almama rağmen pazar sabahları erken uyanmak konusunda hiç zorluk yaşamıyor olmak.
sanırım asıl sorun hayatım boyunca çalıştığım işlerin, gerçek anlamda yapmak istediğim işler olmaması.