böyle şarkıları kötülemeye alışığız ancak 80-90'larda piyanist-şantörler o kuşakta yaşayan kuşağın duygularını eşlik etmiş duygularını yansıtmış güzel şarkılar yapmıştır. ferdi özbeğen'in belki de kendisine ithaf ettiği güzel şarkı.

alkışlarla yaşar yalnızdır piyanist
müzikle aşkı birbirinden ayıramaz
mutlu etmek için çalar durur piyanist
şarkılarla anlatır kendini ağlayamaz

bazen mutlu olur dünya kendinin sanır
bazen hüzün dolu mum ışığına sığınır
kimbilir kaç gece geçer böyle yalnız, duygulu
hep birini arar gözleri uykulu

siyah tuşlarda keder, beyazda mutluluklar
dolaşır parmakları gece sabaha kadar
siyah tuşlarda keder, beyazda mutluluklar
dolaşır parmakları onu buluncaya kadar

alır götürür bir şarkıyı bazen çok uzaklara
bakar ki herkes mutlu dansediyor kolkola
bir gariplik çöker içine aklından neler geçer
sevilenlerle mutlu kendinden geçer