1. doğru olsa lojistik, üretim, eğitim, finans gibi gezegeni şekillendiren sektörlerin bir haftada batması gerekirdi. ehlinin elinde uçuyor bunlar. daha kalkınma planı, eğitim planı vs. de var ama bize uğramadığı için unuttuk tabi.

    kişisel düzeyde de durum benzer aslında. kişisel planlama da kuralları, yöntemleri, analizleri olan bir alan. yani sırf "akşam musakka yiyeyim" dedin diye "plan" yapmış olmuyorsun. tersine örneği danimarka'da bir ailenin yanında kalırken yaşadım. kadın 10 ana, 8 yan yemek, 2 de salata koymuş listeye, buzdolabına asmış, onların permutasyonlarını yapıyor akşamları. cumartesi dışarıda yiyorlar. senelerdir sekmemiş. al sana dibine kadar hayata geçmiş planlama.

    planın plan olması için gereken bazı ana kurallar şunlar:

    1- plana ihtiyaç: eğer oluruna bırakınca sonuç değişmeyecekse planlama anlamsızdır. yalan olur

    2- üzerinde kontrol: istediğin kadar "karbonhidratı azaltma" planı yap, zaman bayramsa, ziyaretlere gideceksen ağzına o böreği tıkacaklar. baştan böyle günleri bleirlemek lazım

    3- kaynak ve irade: sigarayı bir plan dahilinde bırakacaksanız, önce bunun iradesini nereden bulacağınızı iyi düşünün. arkadaşlarınızı bu yolda kaynak olarak düşünüp destek rica edin.

    daha konuya göre "b planı" meselesi var. araçlar var, yöntemler var.

    planlama inanılmaz zaman ve para kazandırır. bu ikisine ihtiyacınız varsa takvim ve not defteri kullanmaya başlayınız.
  2. hayatın sonsuz değişkenli bir fonksiyon olmasındandır. bütün değişkenleri bilemeyeceğimizden dolayı sonuçlarıda bilemiyoruz haliyle.
  3. herkes için aynı olup olmadığı ile ilgili genel bir araştırma yapmamama rağmen kendi hayatımı baz aldığımda mutlak olarak doğru olan yargı, ama sadece oturup ciddi ciddi plan yapılan şeylerde değil, "bugün x yemeğini yiyim" diye düşününce bile olaylar öyle bir gelişiyor ki y yemeğini yememle sonuçlanıyor, bu demek değil ki "hiç bir şey istediğim gibi gitmiyor hayat çok kötü ühü ühü" tam tersine çoğunlukla planlanandan daha güzel gelişiyor olaylar ancak yine de insan "neden böyle oluyor acaba?" diye sorgulamıyor değil.

    bir süre sonra öyle bir noktaya geliyorsunuz ki "hmm ben aklımda bu olayın böyle olacağını düşünmüştüm o zaman kesin böyle değil, acaba nasıl olacak" demeye başlıyorsunuz, binevi geleceği görmek-gelecekte ne olmayacağını görmek- gibi oluyor