posta kutusundaki mızıka - a. ali ural

mektup ve deneme türünün, alanında türünün en yetkin örneklerinden bir a. ali ural kitabı.

arka kapaktan:

sevgili dost,

bu sabah kuş sesleriyle uyandım. ne güzel değil mi? hayır, güzel değil! açık penceremden ok gibi dalıp yastığıma saplanan karga sesleriydi.

kuş sesleri dediğimde aklına asla karganın gelmediğini biliyorum. bu, karganın da bir kuş türü olduğunu bilmediğinden değil, karganın türünün en önemli olan güzel bir ötüşten mahrum oluşundan elbette. yüzümü yıkarken acaba diyordum; acaba türümüzün en önemli özelliklerini taşıyor muyuz? hareketlerimiz ve sözlerimiz nerelere saplanıyor? acaba "insan" denince hatırlanıyor muyuz?