empati kur önce. sempati, içinde varsa olur.

konuşmak her zaman kolay olmuyor. karşında çekinmeden susmama izin ver. sürekli saatine bakma, karşında zaman hırsızı yok ruh hastası var.

muhabbet için meyhaneye giderim vaktin nasıl geçtiğini inan bilemezsin.
benimle paylaştıklarını beni tanıyanlarla paylaşma.
paylaşmak isteseydim bunu ben yapardım.

anlayışlı ve sabırlı ol, olamıyorsan mühendis ol. makinelerin ruhu yoktur.

felsefeden anla, tüm deliler karabasana tutulmuş kasabalı değil.
kaldı ki kasabalıların da kültürel baskılar karşısında geliştirdikleri bir felsefeleri ve korkuları var. dolayısıyla sosyoloji bilgini tazele.
toplumlar değişiyor, bilim ilerliyor.

elbette ilaçlar gerektiğinde önerilecek ama beni beş dakika içinde anladığını sanıp hayatıma mal olacak maddelere mahkum etme.
bende bastırmaya çalıştığın bir duygu için verdiğin ilaç başka bir bastırılmışlığı daha derinlere gömmesin.

beni biliyormuş gibi bakma yüzüme hiç bir şey bilmiyorsun.
sana anlatabildiklerim sadece senin izin verdiğin kadarıdır, bana izin vermiyorsun. güvenmek isteyerek geldiğim ama koşarak uzaklaştığım oluyorsun.

beni yaralarımla çırılçıplak bırakıyorsun.
“sorun yaratan mevcut koşulları ortadan kaldır” türünde önerilerde bulunma!
bu o kadar kolay olsaydı hemen orada seni ortadan kaldırırdım, canımı sıktın çünkü…

hem neden beni topluma kazandırmayı amaç ediniyorsun?
bana beni kazandır ki kazanılacak bir toplumun olmadığı dünyada kendimi koruyabileyim
ve böylesine iletişemiyorken neden bana geliyorsun diye sorabilirsin.
nereye gideyim sana da gelemeyeceksem, psikiyatri öldü mü?

ha klinik vakaların var senin. patolojik, kalıtımsal falan, kayışı hepten kopmuş olanlar. iyileşmiyorlar zaten.
onları zararsız hale getirme reçeteleri hazır sende.
ama ya dışarıdakiler?
içinizde çok iyiler varmış.
işte onlar yetenekli olanlar. fakat tuhaf olan, benim hiç onlardan birisine rastlamamış olmamdır. hem yetenekli psikiyatr hem de iyi borsacı mı oluyorlar acaba?
benim onları görecek param olmuyor da o sebepten.

görünmeze dokunmayı bilen eller özel olmalı. “anlak” dediğimiz şey yargılama yetisi ve buna uşaklık eden “yetenek” bunun için önemli.

not: bütün psikiyatr adaylarına okutulması gerektiğini düşündüğüm bir yazı.