1. gerçek bir dost misalidir, iyi günde de varlığını hissettirmek ve hissetmektir, sadece başın sıkıştığında koşmamaktadır kapıya.
  2. dine karşı olan samimiyettir rahat zamanda iken dua etmek.
  3. ebû hureyre (radıyallâhu anh)dan rivâyet edilen bir hadîs-i şerifte rasûlüllah (sallâllâhu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:

    “her kim sıkıntılı anlar(ın)da ve zor zamanlar(ın)da duâlarının kabul edilmesi sevindirecekse, o kişi rahat (zamanın)da iken çok duâ yapsın.”

    enes ibni mâlik (radıyallâhu anh)ın rasûlüllah (sallâllâhu aleyhi ve sellem)’e ulaştırdığı bir haberde şöyle gelmiştir ki: yûnus nebî (aleyhisselâm) balığın karnında:

    “ey allah! senden başka hiçbir ilah yoktur, seni tenzîh ederim. (sen bana haksızlık etmedin) şüphesiz ben kendime zulmedenlerden oldum.” deyince, o duâ arş’a sığınarak inlemeye başladı.

    melekler: “ya rabbi! bu, uzak memleketlerden gelen tanınmış bir garibin sesidir.” dediler.
    allâh-u te’âlâ: “onu tanımadınız mı?” diye sorunca melekler: “ey rabbimiz! o kim?” dediler.
    mevlâ te’âlâ: “o benim yûnus kulumdur.” buyurunca, melekler:

    “o senin, devamlı makbul amellerini ve müstecâb (kabûl edilmiş) duâlarını (semâdaki kabul mahalline) yükselttiğin yûnus kulun mu?” dediler.
    mevlâ te’âlâ: “evet” buyurunca, melekler:

    “rahat zamanlarında yaptıklarına acıyıp da onu bu belâdan kurtarmayacak mısın?” dediler.
    mevlâ te’âlâ: “tabî ki kurtaracağım” buyurdu ve balığa emir buyurdu, balık da onu sahile attı.^:taberânî, kitâbu’d-duâ, no:47, 2/806^