raskolnikov; ikinci cinayeti islememis olsaydi dahi ayni catismalari yasayacakti. yataginda donup dururken olacak is degildi napolyon olmak. raskolnikov ozune, karsi cikti. napolyon olabilecegini dusundu ancak aoyle bir sorun vardi ki; o napolyon degildi.
raskolnikov kendini hicbir zaman suclu hissetmedi yaptiklarindan oturu. onun gozunde, kendine hak ettigi degeri vermeyen toplum sucluydu. bu nedenle kendini; toplumun yasasi ile cezalandirmak istedi. tum acilarindan kurtaracak bir ceza idi bu. gunlerdir uykusuz raskolnikov, ceza ile bulusunca misil misil uyumustu hatirlarsiniz ki; bu da topluma karsi isledigi sucta, kendini cezalandirarak bir nevi arinma islemine tekabul eder.
bir diger husus da; svidrigaylov'un intiharidir. svidrigaylov da yanilmiyorsam bir cocugu taciz etmisti. yani o da topluma karsi bir suc islemisti. ancak o raskolnikov gibi ceza ile arinmayi degil intihari secti. cunku aralarinda su fark vardi: svidrigaylov kendini suclu hissediyordu ve kendini cezalandirdi. raskolnikov ise hala toplumun ona karsi suc isledigi inancindaydi. isledigi cinayetin kefareti olarak da kurek cezasi ile arinma yoluna gitti.
son soz olarak; raskolnikov dangalagin tekiydi. yolda gorsem, muhabbete kitlemesin diye yere bakmaya ya da telefonla oynamaya baslarim.