leman çizeri gökhan dabak'ın (deli cevat, ziftli sütlaç) aynı adlı albümünden (reçel / 1998) hem rok hem şamata olan şarkısı.ben lisedeyken güven erkin erkal'ın "maximum rock" diye bir radyo programı vardı, sürekli dinlerdim. radyoda, orda burda çıkmayan ama türkiye'nin hem yeni hem de en eski şahane rock şarkılarını yayınlar, şarkıcıları yahut grupları tanıtırdı, bugün bir rock sevgim varsa en çok güven erkin ve maximum rock sayesindedir sanırım. bu muzır şarkıyı da ilk duyuşum o programda olmuştur yine o zamanlarda. demin mutfakta reçel kavanozunu bulaşığa hazırlamak için parmak marifetiyle sıyırırkene aklıma geldi, söylerken sözlüğe de şettireyim dedim. sözleri şu şekildir, herkesin güftesine kimse garışamaz:

bir sabah vakti
kuşlar misali
erkenden kalkıp
güneşi gördüm

çay demlenmiş
ekmek kızarmış
peynir ve reçel
köyden gelmiş

dudağına reçel bulaşmış
sordu bez nerede
dedim ki sakladım
bil bakalım niye

reçellenmiş dudakları
öp beni öp beni öp beni
der gibi halleri
aman aman aman aman of
pek güzel